Proxecto interdisciplinar
Introducción.
O P.I. presentáse coma un ámbito de traballo en equipo. Por iso imos tratar de fomentar o traballo en grupo investigando entre as nosas xentes e entre as páxinas webs.
O traballo a realizar vai a ser unha publicación. O soporte da mesma será dobre: dixital e en papel. Vai ser de contidos variados para dar máis xogo á hora e desenrolar as distintas competencias ó mesmo tempo que nos vai permitir unha meirande globalización. As distintas seccións serán de eminente alusión á nosa terra e á nosa cultura. Preténdese contextualizar nas nosas raices máis profundas para arrincar desde a sensibilización cara a Galiza promovendo o sentimento telúrico para contrarrestar o efecto globalizador que fai que os máis novos perdan importantes elementos da nosa historia, das nosas tradiccións…
Presentación do traballo.
A- Titulo.
Ímoslle chamar á publicación “Terras do Caxado” . É un nome que nos ubica xeográficamente nas Pontes e realza a presidencia do Monte Caxado nesta terra, monte que por outra banda da nome ó noso centro.
Será unha boa excusa para falar da nosa xeografía, da riqueza paisaxística e natural do País e do emblemáticos que poden chegar a ser algún dos accidentes ou elementos paisaxísticos que posuimos. Faremos unha viaxe virtual grazas a programas como “google earth” ou “sixpac” ademáis das búsquedas pertinentes.
Competencias básicas:
-Información, competencia dixital: mediante a búsqueda na rede e o achegamento ós programas antes mencionados.
-Interacción co mundo físico: achegamento a nosa riqueza como terra, vendo os recursos que temos.
B- Seccións.
1.- O Puxigo.
É unha sección a modo de presentación das demáis, a porta de entrada á publicación. Permitiranos un achegamento á arquitectura popular e ós modos de vivir dos nosos avós, partindo deste elemento da casa rural galega.
Farase unha toma de contacto coas persoas maiores para profundizar no tema, bucando información.
Competencias básicas:
-Comunicación lingüística: conversa cos maiores.
-Cultural: aproximación a testemuñas directas dun xeito de vida hoxe descoñecido para os rapaces.
-Autonomía e iniciativa persoal: é un achegamento en solitario e a información obtida depende de cómo desenrolen a conversa.
2.- A Fervenza.
Imos facer alusión a ese gran recurso que é a auga e as suas “presentacións” na natureza. Falaremos do seu aproveitamento de cara a enerxías limpas centrándonos nun tema altamente tecnológico como é o MDI, proxecto francés do enxeñeiro Nègre que nos achega a un vehículo ecolóxico moi interesante que fai uso da auga para a sua recarga.
Competencias básicas:
-Coñecemento e interacción co mundo físico: de cara ó uso responsable dos recursos naturais e o coidado do medio ambente, buscando alternativas enerxéticas que compaxinen mellor desenrolo e ecoloxía.
3.- A Trade.
Sección para profundizar nalgún tema, con reflexión e exposición. Como fixeramos nos anteriores casos, non imos deixar á marxe a temática que nos trae o título, comentaremos entre nós o que sabemos das ferramentas tradiccionais de uso cotiá, aproveitando a sorte de ter un xeneroso museo etnográfico no propio centro.
O tema a desenrolar na publicación vai versar sobre o abandono que sofre o rural galego, facendo escolma do atopado en internet.
Competencias básicas:
-Social e ciudadana: nun intento de comprender a realidade social do rural intentando cegar a unha comprensión crítica.
-Cultural e artística: a través das ferramentas descubrimos a artesanía. Os oficios non deixan de ser, na sua peculiar execución, unha manifestación cultural.
4.- Corredoiras.
Imos falar de educación vial, facendo un spot publicitario de cara a sensibilizar para promover o respecto entre usuarios da via pública. No soporte informático aparecerá como video e no de papel como fotogramas con texto.
Competencias básicas:
-Social e ciudadana: destacamos a necesidade de mellorar como usuarios da via pública.
-Comunicación lingúística: a nosa mensaxe ten que chegar con forza ó receptor.
5.-Loureiros e noces.
Trataremos de achegarnos ós xogos populares, ós xoguetes de “autoconstrucción”, pasatempos… o que atopemos na nosa búsqueda entre as nosas xentes. O título fai referencia a duas materias primas usadas tradicionalmente para facer algún tipo de xoguete.
Competencias básicas:
-Comunicación lingúística e iniciativa persoal: interacción cos demáis na búsqueda de información.
6.- Cómaros zarriscados.
Chegamos á sección de crítica na que imos falar da contaminación e do medioambente.
Competencias básicas:
-Autonomía e inicativa persoal: en canto a adquirir unha conciencia uns valores, elexir con criterio propio, buscar solucións, extraer conclusións…
7.-Cepo, couce, zanicoto e gaspeto.
Temos a catro amigos que nos van falar de cousas da terra: cultivos, poda, enxertos…
Competencias básicas:
-Coñecemento e interacción co mundo físico: coñecemento dos procesos agrícolas e da interacción do home coa terra.
8.-O bordelo.
Faremos por achegarnos a temas solidarios.
Competencias básicas:
-Social e ciudadana: de cara a valores como a cooperación, a solidariedade …
9.- Soutos e carballeiras.
Son bos lugares de lecer para poñerse a ler e imaginar, por iso imos recomendar algún libro dos que nos gustaron a nós.
Competencias básicas:
-Cultural e artística: a través da literatura, arte en si mesma e transmisión de coñecementos e cultura.
Conclusión.
Rematamos destacando unha competencia básica, aprender a aprender, algo que será unha constante ó longo de todo o traballo buscando a motivación e a confianza nun mesmo e a necesidade da atención e a planificación para conseguir bos resultados. Destacaranse tanto o traballo individual coma o colectivo e sobre todo o proceso de execución das seccións recollendo, seleccionando e tratando a información.
O traballo que hai detrás non sempre se ve. Aquí está, enriba da mesa
martes, 1 de julio de 2008
jueves, 26 de junio de 2008
Corredoiras
A educación vial é unha gran preocupación para nós. Moita xente deixa a sua vida na estrada polas grandes faltas de respeto e civismo que amosamos nas rúas...
¡¡¡axúdanos a cambiar morte por vida!!!
Nós sos non podemos
jueves, 12 de junio de 2008
Zepo, Couce, Zanicoto e Gaspeto
As patacas plántanse apartir do mes de marzo e repóllense a finais de agosto.
As lechugas plántanse todo o ano no invernadoiro, na terra a partir do mes de abril.
Os tomates plántanse apartir de febreiro no invernadoiro, na terra en abril.
Os nabos bótanse en septembro e veñen os grelos para o entroido.
A manciñeira plántase en febreiro , na primavera dan flores e logo o fruto.
O trigo e o centeo seméntase en novembro ou decembro e recóllese en xulio ou agosto.
Os allos seméntase en xaneiro e recóllese en xulio.
As fabas seméntase en maio e recóllese en agosto ou setembro.
Melón seméntase en xuño erecóllese en outubro ou antes.
O perexil seméntase en abril ou maio e recóllese cando fai falta.
As lechugas plántanse todo o ano no invernadoiro, na terra a partir do mes de abril.
Os tomates plántanse apartir de febreiro no invernadoiro, na terra en abril.
Os nabos bótanse en septembro e veñen os grelos para o entroido.
A manciñeira plántase en febreiro , na primavera dan flores e logo o fruto.
O trigo e o centeo seméntase en novembro ou decembro e recóllese en xulio ou agosto.
Os allos seméntase en xaneiro e recóllese en xulio.
As fabas seméntase en maio e recóllese en agosto ou setembro.
Melón seméntase en xuño erecóllese en outubro ou antes.
O perexil seméntase en abril ou maio e recóllese cando fai falta.
viernes, 6 de junio de 2008
A fervenza
A FERVENZA
Tras catorce años de estudio, Guy Négre ha conseguido desarrollar un motor que puede convertirse en uno de los mayores avances tecnológicos de este siglo.
Su aplicación a los vehículos CAT´s aporta grandes ventajas tanto en su coste económico como su coste medioambiental. Con la incorporación de la bi-energía (Aire comprimido + combustible), además de la monoenergía (solo aire), los vehículos CAT´s han aumentado su autonomía hasta cerca de los 2000km, con una contaminación nula en ciudad y muy reducida fuera del área urbana.
MDI esta muy cerca de indicios la serie de motores y vehículos y se financia con la venta y cesión de licencias de fabricación de sus potentes en todo el mundo.
Características básicas:
Longitud 3,4m potencia 15cv
Ancho 1,65m velocidad máx. 90km/h
Altura 1,7m precio 3.500 EUROS
Plazas 3plazas
Tras catorce años de estudio, Guy Négre ha conseguido desarrollar un motor que puede convertirse en uno de los mayores avances tecnológicos de este siglo.
Su aplicación a los vehículos CAT´s aporta grandes ventajas tanto en su coste económico como su coste medioambiental. Con la incorporación de la bi-energía (Aire comprimido + combustible), además de la monoenergía (solo aire), los vehículos CAT´s han aumentado su autonomía hasta cerca de los 2000km, con una contaminación nula en ciudad y muy reducida fuera del área urbana.
MDI esta muy cerca de indicios la serie de motores y vehículos y se financia con la venta y cesión de licencias de fabricación de sus potentes en todo el mundo.
Características básicas:
Longitud 3,4m potencia 15cv
Ancho 1,65m velocidad máx. 90km/h
Altura 1,7m precio 3.500 EUROS
Plazas 3plazas
CÓMAROS ZARRISCADOS
La Contaminación
Se denomina contaminación a la transmisión y difusión de gases tóxicos a medios como la atmósfera y el agua.
Contaminación atmosférica
La contaminación del aire se debe a consecuencia de los escapes de gases de motores industriales, a los aparatos domésticos, calefacción y a las industrias.
Contaminación del agua
Desde siempre el hombre a volcado sus desechos al agua. En condiciones normales los ríos pueden autodepurarse:
Los ríos llevan sus desechos al mar y las bacterias del agua degradan los compuestos orgánicos.
Métodos de prevención:
Usar métodos avanzados para los desechos.
Establecer límites bajos de sulfatos.
Que los agricultores planten árboles entre sus campos.
Métodos de limpieza
Dragar los sedimentos para remover el exceso de nutrientes.
Retirar o eliminar el exceso de la maleza.
Controlar el crecimiento de plantas nocivas.
Bombear el agua para oxigenar lagos y envalses.
Se denomina contaminación a la transmisión y difusión de gases tóxicos a medios como la atmósfera y el agua.
Contaminación atmosférica
La contaminación del aire se debe a consecuencia de los escapes de gases de motores industriales, a los aparatos domésticos, calefacción y a las industrias.
Contaminación del agua
Desde siempre el hombre a volcado sus desechos al agua. En condiciones normales los ríos pueden autodepurarse:
Los ríos llevan sus desechos al mar y las bacterias del agua degradan los compuestos orgánicos.
Métodos de prevención:
Usar métodos avanzados para los desechos.
Establecer límites bajos de sulfatos.
Que los agricultores planten árboles entre sus campos.
Métodos de limpieza
Dragar los sedimentos para remover el exceso de nutrientes.
Retirar o eliminar el exceso de la maleza.
Controlar el crecimiento de plantas nocivas.
Bombear el agua para oxigenar lagos y envalses.
SOUTOS E CARBALLEIRAS
RECOMENDACIÓN DE LIBROS:
Titulo: Una vida como la mia.
Editorial: Circulo de lectores.
Trata sobre: Como viven los niños en todo el mundo.
Andrea Castro.
Titulo: Eragon
Editorial: Roca juvenil
Trata sobre: Un joven cazador llamado Eragon que encuentra una misteriosa gema que en realidad era un misterioso huevo de dragón…
Sergio Castro y María Arias
Titulo: Camiño perigoso.
Editorial: Edicions Xerais
Trata sobre: La vida de una niña que pierde a sus padres y tiene que cuidar de sus ermanos pequeños…
Lara Cal, Judith Cao y Laura Franco
Titulo: El superzorro
Editorial: Alfaguara
Trata sobre: Las aventuras que vive un zorro para poder alimentar a sus hijos.
Titulo: Una vida como la mia.
Editorial: Circulo de lectores.
Trata sobre: Como viven los niños en todo el mundo.
Andrea Castro.
Titulo: Eragon
Editorial: Roca juvenil
Trata sobre: Un joven cazador llamado Eragon que encuentra una misteriosa gema que en realidad era un misterioso huevo de dragón…
Sergio Castro y María Arias
Titulo: Camiño perigoso.
Editorial: Edicions Xerais
Trata sobre: La vida de una niña que pierde a sus padres y tiene que cuidar de sus ermanos pequeños…
Lara Cal, Judith Cao y Laura Franco
Titulo: El superzorro
Editorial: Alfaguara
Trata sobre: Las aventuras que vive un zorro para poder alimentar a sus hijos.
viernes, 30 de mayo de 2008
LOUREIROS E NOCES
Loureiros e noces
Os xogos populares son manifestacións lúdicos,arraigada nunca sociedade.moi difundida nunca población, que xeralmente encontrase ligado a comemoración de carácter folklórico.
as chapas
organización:so ou en grupo.
Ferramentas:
Cartulinas
Rotuladores
Chapas de botellas
XOGO:
Pintase nunha cartulina ou no solo , cos rotuladores.Despois cóllense as chapas vanse arrastrando,a chapa que saia fora perde e volve empezar,así hasta que unha chapa chegue o final do percorrido.
Tres en raia
Collese unha lousa,é fanse trazados,logo con tres pedras negras e tres pedras brancas,empezanse a poñer as pedras cada equipo dun cor e o primeiro que faiga tres en raia gana.
As sillas
Organización
Entr 4 e 12 xogadores.
Materia
Tantas sillas como xogadores menos unha.
Si e posible, música, e se non se non se dispon dela ,algen cante unha canción e que actúe de madre
Xogo.
Se coloca en círculo tantas sillas como xogadores hai menos unha .
Cando soa a música ou algunha canción cantada por outra , todolos xogadores movense ao arrededor das sillas sin tocalas sin empujones e sin adiantarse os uns a os outros cando para a canción tódolos xogadores sentanse pero un quede sen silla retirase unha silla e volve a soar a música e así continuadamente hasta que so quede unha persoa.
EL cortahicos
Organización:
Grandes grupos
Material:ningun
Xogo:
Designanse un perseguido e un perseguidor o resto do grupo distribuese por todo o espazo o persegidorintenta tocar ao perseguido hasta logralo ou hasta que outro xogador cruze entre ambos e corte o fio o momento en que este xogador pasa a ser perseguido.Se o perseguidor logra tocar ao perseguido,intencambinse os papeles.
Os xogos populares son manifestacións lúdicos,arraigada nunca sociedade.moi difundida nunca población, que xeralmente encontrase ligado a comemoración de carácter folklórico.
as chapas
organización:so ou en grupo.
Ferramentas:
Cartulinas
Rotuladores
Chapas de botellas
XOGO:
Pintase nunha cartulina ou no solo , cos rotuladores.Despois cóllense as chapas vanse arrastrando,a chapa que saia fora perde e volve empezar,así hasta que unha chapa chegue o final do percorrido.
Tres en raia
Collese unha lousa,é fanse trazados,logo con tres pedras negras e tres pedras brancas,empezanse a poñer as pedras cada equipo dun cor e o primeiro que faiga tres en raia gana.
As sillas
Organización
Entr 4 e 12 xogadores.
Materia
Tantas sillas como xogadores menos unha.
Si e posible, música, e se non se non se dispon dela ,algen cante unha canción e que actúe de madre
Xogo.
Se coloca en círculo tantas sillas como xogadores hai menos unha .
Cando soa a música ou algunha canción cantada por outra , todolos xogadores movense ao arrededor das sillas sin tocalas sin empujones e sin adiantarse os uns a os outros cando para a canción tódolos xogadores sentanse pero un quede sen silla retirase unha silla e volve a soar a música e así continuadamente hasta que so quede unha persoa.
EL cortahicos
Organización:
Grandes grupos
Material:ningun
Xogo:
Designanse un perseguido e un perseguidor o resto do grupo distribuese por todo o espazo o persegidorintenta tocar ao perseguido hasta logralo ou hasta que outro xogador cruze entre ambos e corte o fio o momento en que este xogador pasa a ser perseguido.Se o perseguidor logra tocar ao perseguido,intencambinse os papeles.
O PUXIGO
O PUXIGO
As casas de antes non son como as de agora, entrábase por unha porta con dúas partes esa porta chámase puxigo, neses tempos era moi util, servía para que chegara a luz e impedir o paso de animais cerrando a parte de abaixo e abrindo a de arriba.
A primeira parte das casas e o alboio onde se entraba para cambiar as botas polas zapatillas; no alboio tamén está o forno onde se cocía todo tipo de pan e empanadas xeralmente o día de cocer, son os domingos. No alboio hai varias portas unhas para as cortes e outras para a cociña. Na cociña hai a lareira, a mesa, as lacenas, o rocho e un alzadeiro. A lareira era de pedra alí cociñábase a comida para a xente e para os animais. A mesa era grande e podíase levantar contra a parede para facer sitio. As lacenas eran empotradas e de madeixa. O rocho era o que agora lle chamamos despensa, servía para gardar alimentos. O alzadeiro era o que agora e un chineiro; aberto servía para gardar alimento, adornos….
Logo da cociña había unhas escaleiras para subir as habitacións.
As habitacións eran de madeira había xeralmente dúas, pero no cuarto principal había unha palangana que se compoñía de:
Un soporte, un espello, un recipiente e unha xarra(alí a xente lavábase e afeitábase).
Na combota da lareira colgaban a carne do porco salgadam, que era a principal comida que había.
Non había cociñas de butano, nin eléctricas por iso cociñaban na lareira poniendo as potas encima dunhas trepias e tamén cocían o caldo para as vacas nun pote grande que sempre estaba ó lume.
O lado da cociña estaba a cuadra das vacas, sempre debaixo dos cuartos , si tiñan o gando cerca e dáballes calor nos duros invernos.
Para ir aá cociña e a corte facíase por unha entrada abeerta que se chama alboio.
Os cuartos eran de madeira. Había un cuarto grande onde estaban os roupeiros e que servía de entrada para as habitacións que eran pequenas.
En algunhas casas había un corredor ó longo dun lado e sempre orientado ó sur, para que entrara luz, pois as ventás solían ser pequenas.
As casas de antes non son como as de agora, entrábase por unha porta con dúas partes esa porta chámase puxigo, neses tempos era moi util, servía para que chegara a luz e impedir o paso de animais cerrando a parte de abaixo e abrindo a de arriba.
A primeira parte das casas e o alboio onde se entraba para cambiar as botas polas zapatillas; no alboio tamén está o forno onde se cocía todo tipo de pan e empanadas xeralmente o día de cocer, son os domingos. No alboio hai varias portas unhas para as cortes e outras para a cociña. Na cociña hai a lareira, a mesa, as lacenas, o rocho e un alzadeiro. A lareira era de pedra alí cociñábase a comida para a xente e para os animais. A mesa era grande e podíase levantar contra a parede para facer sitio. As lacenas eran empotradas e de madeixa. O rocho era o que agora lle chamamos despensa, servía para gardar alimentos. O alzadeiro era o que agora e un chineiro; aberto servía para gardar alimento, adornos….
Logo da cociña había unhas escaleiras para subir as habitacións.
As habitacións eran de madeira había xeralmente dúas, pero no cuarto principal había unha palangana que se compoñía de:
Un soporte, un espello, un recipiente e unha xarra(alí a xente lavábase e afeitábase).
Na combota da lareira colgaban a carne do porco salgadam, que era a principal comida que había.
Non había cociñas de butano, nin eléctricas por iso cociñaban na lareira poniendo as potas encima dunhas trepias e tamén cocían o caldo para as vacas nun pote grande que sempre estaba ó lume.
O lado da cociña estaba a cuadra das vacas, sempre debaixo dos cuartos , si tiñan o gando cerca e dáballes calor nos duros invernos.
Para ir aá cociña e a corte facíase por unha entrada abeerta que se chama alboio.
Os cuartos eran de madeira. Había un cuarto grande onde estaban os roupeiros e que servía de entrada para as habitacións que eran pequenas.
En algunhas casas había un corredor ó longo dun lado e sempre orientado ó sur, para que entrara luz, pois as ventás solían ser pequenas.
O BORDELO
Que é ser solidario?
A solidariedade é un dos principios básicos da concepción cristiá, da organización social e política e constitue o fin e o motivo primario do valor da organización social.
Ser solidario e compartir, axudar os necesitados…
¿Cómo podemos ser solidarios?
Para ser solidarios tampouco fai falla irse a países lonxanos, nin tan sequera sair do noso pobo.
Todos os días podemos exercer a solidariedade con xestos sinxelos:
- Axudando na casa
- Sendo bo compañeiro no colexio
- Representando o medio ambiente para que todos o disfrutemos.
- Corpantindo
Podemos resumir sinxelamente que cando deixemos de ser egoístas somos solidarios e se somos solidarios estamos creando un mundo máis xusto e máis igual.
¿Pódese educar para ser solidario?
Educar e referirse a ensinar os máis pequenos a non só pensar nos demás,facerlles ver o mundo exterior, etc
A TRADE
Hoxe en día non queda prácticamente naide nas aldeas e outras persoas prefiren revalorizar o rural.
A provincia de Ourense é a zona con máis despoboación e deixarán de ter actividade nun corto prazo de tempo.
Un ejemplo de aldea recuperada:
Foi o lugar construído ao pé da mina de Wolframio máis productiva da zona de Deza, falamos do poblado mineiro de Fontao (Silleda). Creado nos anos corenta foi unha zona de grande esplendor que chegou a contar con varios cines e locais de mecer no que os mineiros podían gastar o que gañaban. O poblado industrial foi rehabilitado no 2003 mantendo a súa estructura original e está moi próximo ás minas que, aninda que están pechadas, pasear polo seu contorno resolta unha viaxe sorprendente.
A provincia de Ourense é a zona con máis despoboación e deixarán de ter actividade nun corto prazo de tempo.
Un ejemplo de aldea recuperada:
Foi o lugar construído ao pé da mina de Wolframio máis productiva da zona de Deza, falamos do poblado mineiro de Fontao (Silleda). Creado nos anos corenta foi unha zona de grande esplendor que chegou a contar con varios cines e locais de mecer no que os mineiros podían gastar o que gañaban. O poblado industrial foi rehabilitado no 2003 mantendo a súa estructura original e está moi próximo ás minas que, aninda que están pechadas, pasear polo seu contorno resolta unha viaxe sorprendente.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)