O traballo que hai detrás non sempre se ve. Aquí está, enriba da mesa

miércoles, 22 de abril de 2009

soutos e carballeiras

-Campo de fresas: El libro de los campos de fresa trata de problemas con las drogas de diseño.

-O pazo baleiro: o libro do pazo baleiro trata A Nicolás anóxao a escola pero pásao fenomenal cando visita seu Tío Delio, que é reloxeiro e vive nun vello vagón de tren, que el mesmo amañou. Alí, tío e sobriño consultan libros e pasan os mellores momentos observando o curioso mecanismo dos reloxos e a engrenaxe das súas diferentes pezas. Un día, na caixa dun reloxo antigo, descobren un antigo cofre que contén unhas cartas de amor –que fan referencia a desavinzas familiares, herdos e a un obxecto misterioso–, un pano cunhas iniciais bordadas que envolve unha presa de xoais e unhas moedas antigas. Daquela deciden investigar. Para iso conta con Ramiro, Sol e Társila, os amigos de Nicolás. As esculcas levaranos a contactar cun anticuario da cidade e despois cunha señora pertencente a unha familia nobre que era a propietaria dun pazo deshabitado de Eiravela, de onde inicialmente procede o reloxo. Todos os catro acodirán ao pazo nunha misión un tanto arriscada, pero chea de sorpresas.
Xabier P. Docampo en O Pazo Baleiro deixa albiscar a súa afección pola literatura de aventuras cando eses catro amigos tratan de desenredar xuntos un misterio da aldea onde viven e que se remonta a tempos moi afastados. Docampo retrata con eses catro nenos catro universos diferentes: a rapaza tímida, a valente, o neno independente e o honesto, catro calidades coas que os rapaces conseguirán o que se propoñen. Pero aínda hai algo máis. Amais dunha historia de aventuras tamén o é de solidariedade, de comprensión e de respecto á diferencia pois o misterio comézao Delio, que é o retrato dun ser marxinal, extravagante, incomprendido, pero apaixonado polo seu traballo e cómplice co seu sobriño, a quen lle demostra que o importante é actuar como un pensa.
En O Pazo Baleiro, como nas mellores novelas de aventuras, o lector ou a lectora sente que hai algo prohibido. Unha novela de corte clásico que de seguro ha cumprir un dos desexos do autor. “Gústame pensar que para cada libro que escribo existe alguén a quen lle gusta lelo”.

-O misterio de chimney rock: Libro pensado para que el lector se convierta en protagonista. Cada narración ofrece la posibilidad de elegir entre varias alternativas que conducen a diversos desenlaces. La combinación de intriga y fantasía impulsa a tomar decisiones.

Los cinco: Los Cinco

O Bordelo

¡SOCORRO!


Recomendoo porque ainda queda un pouco de medo baste a facendo a distintas lendas: O Home de neve O cadro Lembranzas da miña avoa e moitas mais unhas das que mais me gustou e me fixo entrar no libro foi AS Lembranzas da miña avoa. RECOMENDOCHO esta moi interesante



ALBA UNHA APRENDIZ DE MEIGA



Este conto recomondocho porque e moi interesante e trata dunha nena que ten un segredo e non cho pode dicir porque e unha meiga pero ainda e aprendiz e non lle gusta esa palabra o seu nome e moi peculiar porque o leva sua avoa sua tataravoa e a sua tataratataravoa e non lle gusta nadiña RECOMEDOCHO.










TES MOITOS MÁIS , PERO ESTES SON OS MELLORES .LEEOS VERÁS COMO É CERTO O QUE CHE DICIMOS…

lunes, 20 de abril de 2009

A FERVENZA

A AUGA



A auga é unha substancia formada a partir de átomos de Hidróxeno e Osíxeno, con moléculas de fórmula H2O.



Na natureza nunca se atopa en estado puro, senón mesturada con minerais e outras moitas substancias.
Pode atoparse como auga doce (en ríos, lagos, e montañas), ou como auga salgada nos mares e océanos. A auga ten un importante papel tanto en múltiples ámbitos: en bioloxía debido á xa mencionada importancia para a vida, en química pola súa composición e por ser unha molécula


PORQUÉ É NECESARIA PARA A VIDA?
É a base de todo organismo pluricelular, polo que a existencia de auga está intimamente relacionada coa de vida. A maior parte dos animais e vexetais conteñen unha alta porcentaxe de auga, e son poucas as especies que poden sobrevivir nos lugares onde esta é escasa (desertos e outras zonas áridas).
A vida é auga, sen auga non hai vida. O feito de que a auga constitúa arredor do 60% do peso corporal nos homes e preto do 50% nas mulleres proba amplamente a súa importancia para a vida humana. Dado que o tecido graxo ou adiposo contén escasa cantidade de auga, a porcentaxe total de auga no individuo obeso é inferior á que presenta o non obeso. A relación entre o peso corporal total da auga e o peso corporal libre de graxas, que se denomina peso magro, é bastante constante: nun adulto o peso total da auga representa arredor do 72% da masa magra corporalBeba de 1,5 a 2 litros diarios de auga, e se é verán e practica exercicio, inxira un extra de líquido sen agardar a que a sede o visite.
As dietas ricas en graxas e proteínas requiren máis líquido para elimina-los seus restos metabólicos, xa que estes alimentos conteñen menos auga ca outros productos. -A calor, a humidade e o exercicio físico aumentan notablemente os requirimentos de auga do noso organismo.
Quen padece cálculos do ril, areíñas ou infeccións urinarias debe beber máis líquido. -Café, alcohol, té e outras bebidas semellantes son diuréticos e incrementan a eliminación de líquido polos ouriños. Coidado con eles.
Infeccións, febre, vómitos e diarrea ocasionan unha rápida perda de líquidos, á que os anciáns e os nenos son máis sensibles, que cómpre repoñer de contado. Un preparado de farmacia ou un soro caseiro (auga cun chisco de bicarbonato e unhas pingas de limón e azucre) axudarán a restituír de inmediato o líquido preciso.
O avellentamento vai asociado ó desecamento, á perda de auga, que afecta a tódolos tecidos do organismo, pero especialmente á pel. Unha óptima hidratación desde a infancia axuda a manter unha pel nova.
CRENZAS ERRÓNEAS SOBRE A AUGA?
Non se deben tomar diuréticos para perder peso. Os diuréticos non se poden inxerir sen a expresa indicación do médico, xa que provocan efectos secundarios que hai que controlar.
A auga non engorda: o seu exceso elimínase. Pero, ademais, ¿pensou que a inxerimos a 14 graos e a eliminamos a 37 graos e que isto supón que empregamos moita enerxía para quentala? Pódese pensar, daquela, que a auga non só non engorda, senón que adelgaza.
ENFERMIDADES CAUSADAS POLA AUGA CONTAMINADA...
ProtozooEnfermidadeSíntomas
AmoebaDisentería ameboideForte diarrea, dor de cabeza, dor abdominal, calafríos, febre; de non se tratar, abscesos no fígado, perforación intestinal e morte.
Cryptosporidium parvumCriptosporidioseSensación de mareo, vómitos, diarrea acuosa, falta de apetito.
Giardia lambliaGardaseDiarrea, fatiga, cambras abdominais, flatulencia.
Toxoplasma gondiiToxoplasmoseGripe, inflamación das glándulas linfáticas; aborto e infeccións cerebrais.
BacteriaEnfermidadeSíntomas
Aeromonas sp.EnteriteDiarrea moi líquida, con sangue e moco.
Campylobacter jejuniCampilobacterioseGripe, diarreas, dor de cabeza e estómago, febre, cambras e náuseas.
El ciclo del agua
El agua no permanece siempre en los mismos lugares. Todos hemos visto cómo cae desde las nubes cuando llueve o nieva, hemos visto cómo discurre por los ríos y arroyos; también podemos comprobar cómo, con el paso del tiempo, se evapora el agua contenida en un recipiente abierto... ¿De dónde viene el agua? ¿Hacia dónde va? Veamos:Del mar a las nubes. EVAPORACIÓN
Debido al calor del Sol, el agua de la superficie del mar se va evaporando poco a poco. También se evapora, aunque en menor cantidad, el agua de los lagos, embalses, ríos, etc.Este vapor de agua se eleva y va formando las nubes que llegan a almacenar gran cantidad de agua en forma de vapor.De las nubes a tierra. CONDENSACIÓN Y PRECIPITACIÓN
El viento empujará las nubes que se formaron sobre el mar y muchas de ellas llegarán a tierra firme. Cuando estas nubes se enfrían, el vapor de agua que contienen se condensa y se precipita en forma de la lluvia. Si la temperatura baja aún más, la precipitación puede producirse en forma de nieve o granizo. De este modo, el agua, procedente principalmente del mar, pasa a tierra firme.De la tierra al mar
Una vez que el agua se ha precipitado sobre la tierra firme, puede seguir diversos caminos:
Parte de ella se filtrará en el terreno y se acumulará en grandes depósitos subterráneos (acuíferos) o formará corrientes subterráneas que, con el tiempo, dejarán salir el agua a la superficie para que siga su curso.
Otra parte del agua caída discurrirá por la superficie terrestre formando torrentes, arroyos y ríos que llevarán, de nuevo, el agua hasta el mar. Así se completa el ciclo del agua o ciclo hidrológico.
Escherichia coliInfeccións do tracto urinario, meninxite neonatal, enfermidades intestinais.Diarrea acuosa, dores de cabeza, febre, uremia, danos hepáticos.
Plesiomonas shigelloidesPlesiomonas-infecciónNáuseas, dores de estómago e diarrea acuosa, dores de cabeza e vómitos.
Salmonella typhiFebre tifoideFebre.
Salmonella sp.SalmoneloseMareos, cambras intestinais, vómitos, diarrea e ás veces febre leve.
Streptococcus sp.Enfermidade (gastro) intestinalDores de estómago, diarrea e febre, ás veces vómitos.
Vibrio O TorCólera (forma leve)Forte diarrea.
El agua y la vida
El agua es imprescindible para la vida en la Tierra. El agua forma parte del cuerpo de todos los seres vivos. Por ejemplo: constituye el 65% del cuerpo del hombre, 60% en el elefante, 90% en una seta y el 95% en una medusa.
Los animales y el hombre toman agua como parte de su alimentación.
Las plantas necesitan agua para poder tomar las sustancias del suelo. El agua se encarga de disolver las sales y otras sustancias inorgánicas del suelo para que puedan ser absorbidas por las plantas.
Existen muchísimos seres vivos que viven en el medio acuático: animales vertebrados como los peces, anfibios, mamíferos acuáticos, bastantes reptiles, gran número de aves... y gran número de invertebrados como insectos, moluscos, crustáceos, medusas, gusanos, etc. Además, dependen del agua las algas y muchas plantas acuáticas.
PROXECTOS PARA O MONTE CAXADO

1.Construir unha fonte circular,con pestillo para poder beber auga, cun movemento circular cun rotor para que se mova e disfrutemos todos del e así facerlle un favor a sociedade civilizada, e que a auga veña dun carreiro do monte caxado formado por tubos que leven a auga á fonte e así poderia ser un recurso máis para os turistas que vaian a disfrutar do monte Caxado.
A contaminación da auga produciuse, segundo versión oficial, como consecuencia da mestura dunha materia orgánica, coñecida como trihalometanos, co cloro das plantas potabilizadoras.( Versión ofrecida polo Director Xeral de Desenvolvemento Sostible). O responsable da Consellería continuou afirmando que as sustancias fertilizantes e os xurros que se utilizan nas leiras próximas aos ríos parecen as causas máis probables deste foco de contaminación. Afirmou, que de todos os xeitos, haberá que esperar ao resultado das comprobacións oportunas para saber se o problema depende da auga do río ou do depósito onde se almacena e bombéase á poboación.
A súa contaminación produce enfermidades por todo o mundo.
El ciclo del agua
El agua no permanece siempre en los mismos lugares. Todos hemos visto cómo cae desde las nubes cuando llueve o nieva, hemos visto cómo discurre por los ríos y arroyos; también podemos comprobar cómo, con el paso del tiempo, se evapora el agua contenida en un recipiente abierto... ¿De dónde viene el agua? ¿Hacia dónde va? Veamos:Del mar a las nubes. EVAPORACIÓN
Debido al calor del Sol, el agua de la superficie del mar se va evaporando poco a poco. También se evapora, aunque en menor cantidad, el agua de los lagos, embalses, ríos, etc.Este vapor de agua se eleva y va formando las nubes que llegan a almacenar gran cantidad de agua en forma de vapor.De las nubes a tierra. CONDENSACIÓN Y PRECIPITACIÓN
El viento empujará las nubes que se formaron sobre el mar y muchas de ellas llegarán a tierra firme. Cuando estas nubes se enfrían, el vapor de agua que contienen se condensa y se precipita en forma de la lluvia. Si la temperatura baja aún más, la precipitación puede producirse en forma de nieve o granizo. De este modo, el agua, procedente principalmente del mar, pasa a tierra firme.De la tierra al mar
Una vez que el agua se ha precipitado sobre la tierra firme, puede seguir diversos caminos:
Parte de ella se filtrará en el terreno y se acumulará en grandes depósitos subterráneos (acuíferos) o formará corrientes subterráneas que, con el tiempo, dejarán salir el agua a la superficie para que siga su curso.
Otra parte del agua caída discurrirá por la superficie terrestre formando torrentes, arroyos y ríos que llevarán, de nuevo, el agua hasta el mar. Así se completa el ciclo del agua o ciclo hidrológico
¿Dónde hay agua?
Las aguas son una parte muy importante del paisaje. Hay agua en las nubes. Hay agua, en forma de nieve o de hielo, en las cumbres de las montañas. Hay agua en el mar, en los lagos, en los ríos y arroyos. Hay aguas subterráneas. También el agua forma parte de todos los seres vivos.
Hay agua salada y agua dulce (sin sales disueltas). Son aguas saladas las aguas marinas y las de algunos grandísimos lagos del planeta. El resto del agua que está en los ríos, lagos, embalses, en forma de nieve... son aguas dulces, sin sales disueltas.
Hay agua en....
..... LOS MARES
Los mares y océanos están formados por la gran masa de agua que cubre la superficie de la Tierra situada entre los continentes. Los mares son las zonas más próximas a la tierra firme; el resto de la superficie terrestre cubierta por las aguas forma los océanos. Mares y océanos cubren aproximadamente las tres cuartas partes de la superficie de la Tierra.
..... LOS RÍOS
Los ríos son corrientes continuas de agua dulce. Surgen de las zonas elevadas (montañas), lagos, manantiales .... Tras recorrer valles y llanuras y pasar junto a pueblos o ciudades, entregan sus aguas a otro río o al mar.
Los ríos que desembocan en el mar se llaman ríos principales y aquellos que desembocan en otro río se llaman afluentes.
Llamamos curso de un río al recorrido o trayectoria que sigue desde su nacimiento hasta su desembocadura
El curso de un río presenta tres zonas bien diferenciadas:Curso alto
Es la parte del curso más próxima al lugar de nacimiento o formación del río. Suele ser un terreno montañoso con pendientes muy pronunciadas. En esta zona suelen existir cascadas y cataratas. La velocidad del agua es elevada y produce una gran acción de destrucción (erosión) del terreno.Curso medio
Cuando el río desciende de las zonas elevadas comienza el llamado curso medio. La pendiente del terreno disminuye; el río ve aumentado su caudal al recibir los primeros afluentes y el agua disminuye su velocidad.
En esta zona las aguas del río transportan gran parte de los materiales arrancados a la montaña en el curso alto (acción de transporte).
Cuando la pendiente disminuye, el río se ve obligado a describir sinuosos recorridos para poder avanzar: son los meandros.Curso bajo
Es la última parte del curso del río. Comprende la parte mas próxima a la desembocadura. La velocidad de las aguas es muy lenta. El cauce (parte del terreno ocupado por las aguas del río) se ensancha y el caudal es máximo. El descenso de velocidad hace que los materiales que las aguas transportan se acumulen (acción de sedimentación) en la desembocadura, llegando a crear grandes extensiones de tierra firme (deltas).
..... LAGOS Y LAGUNAS
Los lagos son grandes acumulaciones de agua en zonas deprimidas del terreno.
En las zonas hundidas del terreno, se acumulan las aguas procedentes del entorno, incluso de ríos que desembocan en estas zonas. Hay lagos tan extensos que llegan a tener varias ciudades diferentes en sus orillas.
Las lagunas son lagos de pequeña extensión.
..... AGUAS SUBTERRÁNEAS
Parte del agua procedente de las lluvias se filtra en el terreno formando grandes depósitos. Parte de esta agua discurre bajo tierra formando auténticos ríos subterráneos.Estas aguas subterráneas pueden volver a salir a la superficie de modo natural a través de fuentes y manantiales. Otras veces los hombres excavan pozos o realizan perforaciones para extraer el agua almacenada en las profundidades de la tierra (acuíferos).
..... EMBALSES
Los embalses son retenciones artificiales de los cursos naturales de los ríos que se logran mediante la construcción de un gran muro o presa. De esta forma conseguimos almacenar gran cantidad de agua que después será utilizada para diversos fines: abastecimiento de pueblos y ciudades, producción de energía eléctrica, riego de cultivos...
Además, los embalses, llamados a veces pantanos, ayudan a regular el caudal de los ríos, disminuyendo el riesgo de inundaciones cuando se producen lluvias abundantes.
VER ILUSTRACIÓN VER IMÁGENES



EL MAR
Tres cuartas partes de la superficie de la Tierra están ocupadas por el agua


LAS NUBES
El agua de los mares, ríos, lagos.... se evapora y forma las nubes.


HIELOS Y NIEVE
En los polos de nuestro planeta y en las montañas más altas, encontramos agua en forma de nieve o hielo.


LOS RÍOS


Los ríos, en su curso alto, hacen una continua labor de destrucción (erosión) de la superficie terrestre


En el curso medio, los ríos ven aumentado su caudal y la velocidad de la corriente disminuye al recorrer zonas de llanura.


En ocasiones los ríos trazan amplias curvas llamadas meandros.

Desembocadura de un río en el mar



Desembocadura del río Ebro. Podemos apreciar el amplio delta que forma.



LAGOS Y LAGUNAS
En las zonas hundidas se forman lagos y lagunas que acumulan agua procedente de arroyos y manantiales


MANANTIALES, FUENTES Y AGUAS SUBTERRÁNEAS

Las aguas subterráneas afloran en algunos lugares como manantiales.
En algunos de ellos construimos fuentes.



EMBALSES

Mediante la construcción de presas retenemos el agua de los ríos para su uso posterior.



Usos del agua
CONSUMO DOMÉSTICO. Comprende el consumo de agua en nuestra alimentación, en la limpieza de nuestras viviendas, en el lavado de ropa, la higiene y el aseo personal...
CONSUMO PÚBLICO. En la limpieza de las calles de ciudades y pueblos, en las fuentes públicas, ornamentación, riego de parques y jardines, otros usos de interés comunitario, etc..
USO EN AGRICULTURA Y GANADERÍA. En agricultura, para el riego de los campos. En ganadería, como parte de la alimentación de los animales y en la limpieza de los establos y otras instalaciones dedicadas a la cría de gana
EL AGUA EN LA INDUSTRIA. En las fábricas, en el proceso de fabricación de productos, en los talleres, en la construcción…
EL AGUA, FUENTE DE ENERGÍA. Aprovechamos el agua para producir energía eléctrica (en centrales hidroeléctricas situadas en los embalses de agua).En algunos lugares se aprovecha la fuerza de la corriente de agua de los ríos para mover máquinas (molinos de agua, aserraderos…)
EL AGUA, VÍA DE COMUNICACIÓN. Desde muy antiguo, el hombre aprendió a construir embarcaciones que le permitieron navegar por las aguas de mares, ríos y lagos. En nuestro tiempo, utilizamos enormes barcos para transportar las cargas más pesadas que no pueden ser transportadas por otros medios.
DEPORTE, OCIO Y AGUA. En los ríos, en el mar, en las piscinas y lagos, en la montaña… practicamos un gran número de deportes: vela, submarinismo, winsurf, natación, esquí acuático, waterpolo, piragüismo, ráfting, esquí, patinaje sobre hielo, jockey…Además pasamos parte de nuestro tiempo libre disfrutando del agua en las piscinas, en la playa, en los parques acuáticos … o, simplemente, contemplando y sintiendo la belleza del agua en los ríos, las cascadas, los arroyos, las olas del mar, las montañas nevadas…
El ciclo del agua
El agua no permanece siempre en los mismos lugares. Todos hemos visto cómo cae desde las nubes cuando llueve o nieva, hemos visto cómo discurre por los ríos y arroyos; también podemos comprobar cómo, con el paso del tiempo, se evapora el agua contenida en un recipiente abierto... ¿De dónde viene el agua? ¿Hacia dónde va? Veamos:Del mar a las nubes. EVAPORACIÓN
Debido al calor del Sol, el agua de la superficie del mar se va evaporando poco a poco. También se evapora, aunque en menor cantidad, el agua de los lagos, embalses, ríos, etc.Este vapor de agua se eleva y va formando las nubes que llegan a almacenar gran cantidad de agua en forma de vapor.De las nubes a tierra. CONDENSACIÓN Y PRECIPITACIÓN
El viento empujará las nubes que se formaron sobre el mar y muchas de ellas llegarán a tierra firme. Cuando estas nubes se enfrían, el vapor de agua que contienen se condensa y se precipita en forma de la lluvia. Si la temperatura baja aún más, la precipitación puede producirse en forma de nieve o granizo. De este modo, el agua, procedente principalmente del mar, pasa a tierra firme.De la tierra al mar
Una vez que el agua se ha precipitado sobre la tierra firme, puede seguir diversos caminos:
Parte de ella se filtrará en el terreno y se acumulará en grandes depósitos subterráneos (acuíferos) o formará corrientes subterráneas que, con el tiempo, dejarán salir el agua a la superficie para que siga su curso.
Otra parte del agua caída discurrirá por la superficie terrestre formando torrentes, arroyos y ríos que llevarán, de nuevo, el agua hasta el mar. Así se completa el ciclo del agua o ciclo hidrológico.
Comportamiento del agua y otras sustancias y materiales
Hay materiales que son capaces de absorber el agua cuando los ponemos en contacto con el agua: son los materiales permeables (papel, esponja, tiza…) Otros materiales no absorben el agua; son impermeables (plástico, cuerpos metálicos, cristal…)
Hay sustancias que, en contacto con el agua, parece que desaparecen. Son las sustancias solubles, como son la sal, el azúcar…Otras sustancias (por ejemplo, el hierro, el cristal….) no se disuelven aunque estén siempre en contacto con el agua.
El agua y la flotación
Algunos cuerpos, al situarlos sobre el agua, se mantienen sin hundirse: decimos que flotan. Otros cuerpos no flotan, se hunden. Podemos conseguir que algunos de estos cuerpos que se hunden lleguen a flotar dándoles la forma adecuada. Es el caso de los barcos que, aunque están fabricados con hierro (un material muy pesado), son capaces de flotar debido a la forma que tienen.
QUE É A AUGA?
A auga é unha substancia formada a partir de átomos de Hidróxeno e Osíxeno, con moléculas de fórmula H2O.
MOLÉCULA DE AUGA:
PORQUÉ É NECESARIA PARA A VIDA?
É a base de todo organismo pluricelular, polo que a existencia de auga está intimamente relacionada coa de vida. A maior parte dos animais e vexetais conteñen unha alta porcentaxe de auga, e son poucas as especies que poden sobrevivir nos lugares onde esta é escasa (desertos e outras zonas áridas).
A vida é auga, sen auga non hai vida. O feito de que a auga constitúa arredor do 60% do peso corporal nos homes e preto do 50% nas mulleres proba amplamente a súa importancia para a vida humana. Dado que o tecido graxo ou adiposo contén escasa cantidade de auga, a porcentaxe total de auga no individuo obeso é inferior á que presenta o non obeso. A relación entre o peso corporal total da auga e o peso corporal libre de graxas, que se denomina peso magro, é bastante constante: nun adulto o peso total da auga representa arredor do 72% da masa magra corporal
.
Beba de 1,5 a 2 litros diarios de auga, e se é verán e practica exercicio, inxira un extra de líquido sen agardar a que a sede o visite.
As dietas ricas en graxas e proteínas requiren máis líquido para elimina-los seus restos metabólicos, xa que estes alimentos conteñen menos auga ca outros productos. -A calor, a humidade e o exercicio físico aumentan notablemente os requirimentos de auga do noso organismo.
Quen padece cálculos do ril, areíñas ou infeccións urinarias debe beber máis líquido. -Café, alcohol, té e outras bebidas semellantes son diuréticos e incrementan a eliminación de líquido polos ouriños. Coidado con eles.
Infeccións, febre, vómitos e diarrea ocasionan unha rápida perda de líquidos, á que os anciáns e os nenos son máis sensibles, que cómpre repoñer de contado. Un preparado de farmacia ou un soro caseiro (auga cun chisco de bicarbonato e unhas pingas de limón e azucre) axudarán a restituír de inmediato o líquido preciso.
O avellentamento vai asociado ó desecamento, á perda de auga, que afecta a tódolos tecidos do organismo, pero especialmente á pel. Unha óptima hidratación desde a infancia axuda a manter unha pel nova.
CRENZAS ERRÓNEAS SOBRE A AUGA?
Non se deben tomar diuréticos para perder peso. Os diuréticos non se poden inxerir sen a expresa indicación do médico, xa que provocan efectos secundarios que hai que controlar.
A auga non engorda: o seu exceso elimínase. Pero, ademais, ¿pensou que a inxerimos a 14 graos e a eliminamos a 37 graos e que isto supón que empregamos moita enerxía para quentala? Pódese pensar, daquela, que a auga non só non engorda, senón que adelgaza.
ENFERMIDADES CAUSADAS POLA AUGA CONTAMINADA...
ProtozooEnfermidadeSíntomas
AmoebaDisentería ameboideForte diarrea, dor de cabeza, dor abdominal, calafríos, febre; de non se tratar, abscesos no fígado, perforación intestinal e morte.
Cryptosporidium parvumCriptosporidioseSensación de mareo, vómitos, diarrea acuosa, falta de apetito.
Giardia lambliaGardaseDiarrea, fatiga, cambras abdominais, flatulencia.
Toxoplasma gondiiToxoplasmoseGripe, inflamación das glándulas linfáticas; aborto e infeccións cerebrais.
A FERVENZA
QUE É A AUGA?
A auga é unha substancia formada a partir de átomos de Hidróxeno e Osíxeno, con moléculas de fórmula H2O.
MOLÉCULA DE AUGA:
PORQUÉ É NECESARIA PARA A VIDA?
É a base de todo organismo pluricelular, polo que a existencia de auga está intimamente relacionada coa de vida. A maior parte dos animais e vexetais conteñen unha alta porcentaxe de auga, e son poucas as especies que poden sobrevivir nos lugares onde esta é escasa (desertos e outras zonas áridas).
A vida é auga, sen auga non hai vida. O feito de que a auga constitúa arredor do 60% do peso corporal nos homes e preto do 50% nas mulleres proba amplamente a súa importancia para a vida humana. Dado que o tecido graxo ou adiposo contén escasa cantidade de auga, a porcentaxe total de auga no individuo obeso é inferior á que presenta o non obeso. A relación entre o peso corporal total da auga e o peso corporal libre de graxas, que se denomina peso magro, é bastante constante: nun adulto o peso total da auga representa arredor do 72% da masa magra corporal
.
Beba de 1,5 a 2 litros diarios de auga, e se é verán e practica exercicio, inxira un extra de líquido sen agardar a que a sede o visite.
As dietas ricas en graxas e proteínas requiren máis líquido para elimina-los seus restos metabólicos, xa que estes alimentos conteñen menos auga ca outros productos. -A calor, a humidade e o exercicio físico aumentan notablemente os requirimentos de auga do noso organismo.
Quen padece cálculos do ril, areíñas ou infeccións urinarias debe beber máis líquido. -Café, alcohol, té e outras bebidas semellantes son diuréticos e incrementan a eliminación de líquido polos ouriños. Coidado con eles.
Infeccións, febre, vómitos e diarrea ocasionan unha rápida perda de líquidos, á que os anciáns e os nenos son máis sensibles, que cómpre repoñer de contado. Un preparado de farmacia ou un soro caseiro (auga cun chisco de bicarbonato e unhas pingas de limón e azucre) axudarán a restituír de inmediato o líquido preciso.
O avellentamento vai asociado ó desecamento, á perda de auga, que afecta a tódolos tecidos do organismo, pero especialmente á pel. Unha óptima hidratación desde a infancia axuda a manter unha pel nova.
CRENZAS ERRÓNEAS SOBRE A AUGA?
Non se deben tomar diuréticos para perder peso. Os diuréticos non se poden inxerir sen a expresa indicación do médico, xa que provocan efectos secundarios que hai que controlar.
A auga non engorda: o seu exceso elimínase. Pero, ademais, ¿pensou que a inxerimos a 14 graos e a eliminamos a 37 graos e que isto supón que empregamos moita enerxía para quentala? Pódese pensar, daquela, que a auga non só non engorda, senón que adelgaza.
A fonte do Caxado podería ser...
-Grande
-Coma unha fervenza
-De pedra
-Alta
-Alta

miércoles, 15 de abril de 2009

1º- capacidade física ou psíca para obrar ou producir un determinado efecto
2º- enerxía activa. Enerxía correspondente á enerxía activa.
3º- enrxía aparente. Enerxía correspondente á potencia aparente
4º- enerxía de configuración. Relación entre a enerxía da capa de valencia e a do estado estable do átomo libre.
5º- enerxía reactiva. Enerxía correspondente á potencia reactiva
Sistemas ailladosVou falar dos sistemas aillados, esto é sin conexión a rede eléctrica (Fenosa, Iberdrola...). Trátase dunha opción moi boa para aqueles que teñan un galpón, unha casiña perdida de fin de semana que queiran ter luz auga quente, etc durante o fin de semana e incluso en verán. Ben neste sistema o primordial son as baterias, xa que serán as que soporten o peso todo do sistema, durante 5 dias cargaranse ca enerxia suministrada polos paneis e o fin de semana practicamente asumiran elas a suministración de enerxia.Neste caso é sempre moi bo non deixarse enganar por precios baixos. Esto non vai ser unha inversión con rentabilización en X anos, co que podes xogar con peores calidades e asumir uns riscos que igual si che conveñen, paneis chinos e sucedaneos. Neste caso o importante é ter un servicio. Está claro que haberá quen prefira, por calquer motivo, ter algo de peor calidade, pero baixo o meu punto de vista esto só seria asumible no caso dun galpón.¿Por qué? Fácil. Nun galpón por norma xeral a xente non vive, fai pequenas cousas, chapuciñas, festas, etc. Eso en ningún caso é un consumo alto, sacando o uso de rebarbadoras, taladros e demais que o seu uso con enerxia solar non e recomendable, polo caro que pode ser a instalación, e tampouco son consumos indispensables para a vida, como serían cociñar, ducharse, etc. No caso dunha vivenda aillada, o principal e asumir que o gasto, moi rebaixado coas altas subvencións que se poden obter, as máis altas que se conceden para a enerxia solar, será un gasto destinado ó noso confort. que como tal deberá ir acorde coas nosas necesidades e posibilidades. Para unha vivenda de fin de seman pode obtarse por un sistema mixto, térmica e fotovoltáica. Un pequeno colector termosifónico será abondo para eso non será preciso unha grande instalación xá que non se espera unha gran afluencia de xente. E de supoñer que será para unha ou duas persoas, ninguén se construirá unha casiña aillada para que vaian os amigos a pasar con eles o fin de semana, e para parellas ou persoas que desexen pasar o fin de semana tranquilo, sen moita xente por ali. Podería facerse unha instalación máis grande pero para ocupar esos picos de demanda, visitas inesperadas ou fillos plastas que non queren marchase da casa, pero eso conlevaria un gasto máis elevado ó que nunca lle sacariamos rendemento. Asi que ós fillos á súa casa e os amigos a un hotel, e todos máis contentos. Instalación máis barata e máis tranquilidade para os que viven na casa. En canto á instalación fotovoltáica, temos que ser comedidos para evitar que o presuposto se vaia a niveis moi elevados. Por exemplo, se un quere facer unha instalación que lle permita o uso indiscriminado de vitrocerámica, calefacción eléctrica, etc.. Pois eso será unha cantidade de cartos moi alta. Outro posibilidade é o uso mixto dunha instalación solar e eólica. Para o meu entender esa é unha opción a mirar con lupa e caso por caso. As razón son simples:

Zepo,Couce,Zanicoto e Gaspeto

VEXETACIÓN POTENCIAL

Enténdese por vexetación potencial dun territorio, o conxunto de comunidades vexetais que constitúen as cabezas de serie presentes no devandito territorio e que, en ausencia de actividade humana deberan constituír a súa cuberta vexetal. Polo xeral, a vexetación potencial adoita estar integrada por comunidades climácicas de carácter climatófilo (zonais) e edafóhigrófilo (azonais). A vexetación potencial da maior parte de Galicia (sectores galaico-asturiano e galaico-portugués) está constituída por diversos tipos de carballeiras dominados por Q. robur, posto que esta especie é a que mellor compite coas do seu entorno baixo as condicións edafoclimáticas que se dan na maior parte do territorio.

Pola súa parte, no cuadrante suroriental, sometido a unha maior continentalidade climática, este tipo de bosques deixa paso ás reboleiras de carácter mediterráneo e incluso, nas áreas con maior incidencia da seca estival, ós aciñeirais. Nas montañas orientais de Lugo, a complexidade orográfica, unida ó forte desnivel altitudinal e á presencia de materiais calcarios, condicionan unha vexetación potencial máis variada, que reflicte o elevado número de series de vexetación descritas e dos tipos de bosques existentes.

Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.

Vexetación potencial de Galicia (simplificada). 1: carballeiras e amenedos galaico-asturianos; 2: carballeiras termo-mesotemperadas e amenedos galaico-portugueses; 3: carballeiras supratemperadas e amenedos galaico-portugueses; 4: carballeiras albares, reboleiras, faiais, bosques pluriespecíficos, aciñeirais e amenedos orocantábricos. 5: aciñeirais, olmedais e amenedos mediterráneos; 6: reboleiras e amenedos mediterráneos; 7: cimbreiras oromediterráneas; 8: cimbreiras orotemperadas.










Fotografías dalgunhas árbores:

Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.


Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.


Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.




Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.


Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.


Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.

Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.



Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.


Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.

Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.

Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.

Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.

Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.

Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.

Es posible que tu navegador no permita visualizar esta imagen.



















FIN

Cómaros Zarriscados



La contaminacion


La contaminación consiste, básicamente, en la generación de residuos en un medio, que se introducen por encima de la capacidad, de este, para eliminarlos. No es, pues, una cuestión de qué productos se introducen, sino su
cantidad. La proliferación de estos residuos supone un desequilibrio grave en el biosistema, hasta el punto de llegar a imposibilitar la vida de las especies existentes. El agua, el aire y el suelo, son los principales medios contaminados.



El agua
El agua es un recurso escaso, pero de importancia vital para la sociedad y la naturaleza, ya que forma parte, en un tanto por ciento elevado, de la constitución de todos los seres vivos. De todo el agua existente en el planeta, sólo una pequeña parte es aprovechable por la sociedad, y por la mayor parte de la naturaleza.



El agua es un recurso que proporciona energía y vida. La peculiar forma de vida humana, en grandes ciudades escasas de agua, y las técnicas de producción son grandes consumidoras de agua, lo que exige la creación de grandes infraestructuras, como embalses y conducciones de distribución del agua, tanto aéreas como subterráneas. Incluso, se puede llegar al trasvase de agua entre cuencas hidrográficas.



De todo lo disponible, el 80% del agua se utiliza en la agricultura de regadío, que se contamina poco, dependiendo de los abonos químicos que se hayan utilizado. El 14% del agua lo utiliza la industria, que es altamente contaminada. Y el 6% restante lo utiliza la ciudad, y también está muy contaminada una vez que se ha utilizado. Frecuentemente, parte del agua disponible se pierde a causa de las malas conducciones. Se puede perder hasta el 40% del total embalsado.



El agua de las ciudades y de la industria, pero también en algunos casos de la agricultura, está contaminada por productos difícilmente degradables, como los aceites o los detergentes. Estos productos se vierten en los ríos, con lo que se disminuyen las proporciones de oxígeno. Algunos productos pueden actuar directamente de veneno para algunas especies que viven en el agua, o que la utilizan, es el caso de la contaminación por mercurio y otros metales pesados. Estos productos, a través del agua, se depositan en los suelos y entran a formar parte de la cadena trófica y la alimentación humana.



Vertidos incontrolados
La UE expedienta a España por vertidos incontrolados en la ría de Pontevedra



El procedimiento de infracción deriva de una denuncia interpuesta por un colectivo ecologista en 1999La Dirección de Medio Ambiente de la Comisión Europea ha abierto un procedimiento de infracción contra el Estado Español, «al no tener conectadas todas las aguas residuales que vierten a la ría de Pontevedra a sistemas colectores». La resolución, comunicada en mayo, considera que tampoco se tomaron «las medidas necesarias para garantizar que las aguas residuales urbanas de la zona que entren en los sistemas colectores sean objeto, antes de su vertido en zonas sensibles, de un tratamiento más riguroso».



SEGÚN A UE TODOS OS CONCELLOS DEBEN CUMPRIR CONO MINIMO OS SEGUINTES PUNTOS


-Deben estar vigilados
-Deben estar cercados
-La zona debe estar impermeabilizada.
-La zona debe tener un control exhaustivo de fluidos contaminantes ( lixiviados producidos por la fermentación de la materia orgánica).
-Deben poseer medios técnicos para canalizar los fluidos tóxicos.
-Deben tener medios para controlar la emisión de gases.
-Debe estar perfectamente ordenado el transporte y recogida.
-Debe educarse a la población ( empezando por los Alcaldes. ), para reducir el volumen de basuras, en los últimos 10 años aumentó el 50%.

En Galicia los residuos no se controlan bien,muchos rios y algunas rias se han visto afectadas por los residuos,por esto se ha sacado una nueva normativa. Los ayuntamientos no gestionan sus residuos, según muchos alcaldes no hay dinero para ello, es vergonzoso oir estas frases a algunos alcaldes y ver despues como lo gastan a manos llenas en hacer auténticas burradas ( en Galicia somos los nº 1 en la especie de burros hispánicos), como por ejemplo hacer paseos de hormigón en las orillas de los ríos, talando árboles y cambiando el curso del río, playas fluviales , areas recreativas ( auténticos basureros), etc. En la última década proliferan alcaldes ( políticos) que no tienen más idea , que el saber sumar votos para ser reelegidos y que en ningún momento apuestan por el futuro, únicamente ven su presente. Así poco podemos avanzar, pero es lo que tenemos. Esperemos que "aunque la Xunta anuncia que no exigirá de inmediato la clausura de vertederos", cumpla en un período corto de tiempo y los Ayuntamientos sean responsables.
















º Por Pablo y Edgar

martes, 1 de julio de 2008

O que puido ser e foi.

Proxecto interdisciplinar



Introducción.

O P.I. presentáse coma un ámbito de traballo en equipo. Por iso imos tratar de fomentar o traballo en grupo investigando entre as nosas xentes e entre as páxinas webs.
O traballo a realizar vai a ser unha publicación. O soporte da mesma será dobre: dixital e en papel. Vai ser de contidos variados para dar máis xogo á hora e desenrolar as distintas competencias ó mesmo tempo que nos vai permitir unha meirande globalización. As distintas seccións serán de eminente alusión á nosa terra e á nosa cultura. Preténdese contextualizar nas nosas raices máis profundas para arrincar desde a sensibilización cara a Galiza promovendo o sentimento telúrico para contrarrestar o efecto globalizador que fai que os máis novos perdan importantes elementos da nosa historia, das nosas tradiccións…


Presentación do traballo.

A- Titulo.

Ímoslle chamar á publicación “Terras do Caxado” . É un nome que nos ubica xeográficamente nas Pontes e realza a presidencia do Monte Caxado nesta terra, monte que por outra banda da nome ó noso centro.
Será unha boa excusa para falar da nosa xeografía, da riqueza paisaxística e natural do País e do emblemáticos que poden chegar a ser algún dos accidentes ou elementos paisaxísticos que posuimos. Faremos unha viaxe virtual grazas a programas como “google earth” ou “sixpac” ademáis das búsquedas pertinentes.

Competencias básicas:
-Información, competencia dixital: mediante a búsqueda na rede e o achegamento ós programas antes mencionados.
-Interacción co mundo físico: achegamento a nosa riqueza como terra, vendo os recursos que temos.

B- Seccións.

1.- O Puxigo.
É unha sección a modo de presentación das demáis, a porta de entrada á publicación. Permitiranos un achegamento á arquitectura popular e ós modos de vivir dos nosos avós, partindo deste elemento da casa rural galega.
Farase unha toma de contacto coas persoas maiores para profundizar no tema, bucando información.

Competencias básicas:
-Comunicación lingüística: conversa cos maiores.
-Cultural: aproximación a testemuñas directas dun xeito de vida hoxe descoñecido para os rapaces.
-Autonomía e iniciativa persoal: é un achegamento en solitario e a información obtida depende de cómo desenrolen a conversa.

2.- A Fervenza.
Imos facer alusión a ese gran recurso que é a auga e as suas “presentacións” na natureza. Falaremos do seu aproveitamento de cara a enerxías limpas centrándonos nun tema altamente tecnológico como é o MDI, proxecto francés do enxeñeiro Nègre que nos achega a un vehículo ecolóxico moi interesante que fai uso da auga para a sua recarga.

Competencias básicas:
-Coñecemento e interacción co mundo físico: de cara ó uso responsable dos recursos naturais e o coidado do medio ambente, buscando alternativas enerxéticas que compaxinen mellor desenrolo e ecoloxía.

3.- A Trade.
Sección para profundizar nalgún tema, con reflexión e exposición. Como fixeramos nos anteriores casos, non imos deixar á marxe a temática que nos trae o título, comentaremos entre nós o que sabemos das ferramentas tradiccionais de uso cotiá, aproveitando a sorte de ter un xeneroso museo etnográfico no propio centro.
O tema a desenrolar na publicación vai versar sobre o abandono que sofre o rural galego, facendo escolma do atopado en internet.

Competencias básicas:
-Social e ciudadana: nun intento de comprender a realidade social do rural intentando cegar a unha comprensión crítica.
-Cultural e artística: a través das ferramentas descubrimos a artesanía. Os oficios non deixan de ser, na sua peculiar execución, unha manifestación cultural.

4.- Corredoiras.
Imos falar de educación vial, facendo un spot publicitario de cara a sensibilizar para promover o respecto entre usuarios da via pública. No soporte informático aparecerá como video e no de papel como fotogramas con texto.

Competencias básicas:
-Social e ciudadana: destacamos a necesidade de mellorar como usuarios da via pública.
-Comunicación lingúística: a nosa mensaxe ten que chegar con forza ó receptor.

5.-Loureiros e noces.
Trataremos de achegarnos ós xogos populares, ós xoguetes de “autoconstrucción”, pasatempos… o que atopemos na nosa búsqueda entre as nosas xentes. O título fai referencia a duas materias primas usadas tradicionalmente para facer algún tipo de xoguete.

Competencias básicas:
-Comunicación lingúística e iniciativa persoal: interacción cos demáis na búsqueda de información.


6.- Cómaros zarriscados.
Chegamos á sección de crítica na que imos falar da contaminación e do medioambente.

Competencias básicas:
-Autonomía e inicativa persoal: en canto a adquirir unha conciencia uns valores, elexir con criterio propio, buscar solucións, extraer conclusións…

7.-Cepo, couce, zanicoto e gaspeto.
Temos a catro amigos que nos van falar de cousas da terra: cultivos, poda, enxertos…

Competencias básicas:
-Coñecemento e interacción co mundo físico: coñecemento dos procesos agrícolas e da interacción do home coa terra.

8.-O bordelo.
Faremos por achegarnos a temas solidarios.

Competencias básicas:
-Social e ciudadana: de cara a valores como a cooperación, a solidariedade …

9.- Soutos e carballeiras.
Son bos lugares de lecer para poñerse a ler e imaginar, por iso imos recomendar algún libro dos que nos gustaron a nós.

Competencias básicas:
-Cultural e artística: a través da literatura, arte en si mesma e transmisión de coñecementos e cultura.


Conclusión.

Rematamos destacando unha competencia básica, aprender a aprender, algo que será unha constante ó longo de todo o traballo buscando a motivación e a confianza nun mesmo e a necesidade da atención e a planificación para conseguir bos resultados. Destacaranse tanto o traballo individual coma o colectivo e sobre todo o proceso de execución das seccións recollendo, seleccionando e tratando a información.